Trasa sakralna

Kościół zbudowano z inicjatywy i dzięki funduszom osiadłego w Szczecinie Beringera z Bambergu.

Kościół ten był jedną z pierwszych katolickich świątyń na Pomorzu od czasu reformacji. Do 1931 r. był jedynym rzymskokatolickim kościołem w Szczecinie.

Kościół powstał dla parafii protestanckiej, nosił wówczas nazwę Kościoła Jana Bugenhagena – „ojca” reformacji na XVI wiecznym Pomorzu.

Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z połowy XV wieku. Była to wówczas filia kościoła z Ustowa dla mieszkańców wsi Pomorzany.

W latach 1900 - 1905 zbudowano kaplicę cmentarną. Jej lokalizacja - na linii wschód-zachód i architektura nawiązują do tradycji chrześcijańskiej oraz antycznej symboliki zachodzącego słońca w kulcie zmarłych.

Jeden z dwóch szczecińskich kościołów pod tym samym wezwaniem. Kościół pochodzi z II połowy XIII wieku i powstał na terenie ówczesnej wsi Krzekowo.

Kościół ufundowany dla zakonników Franciszkanów przybyłych do Szczecina w XIII wieku. Budynki kościoła i klaszotu znajdowały się przy murach miejskich, dlatego fasada miała charakter obronny.

Wieża powstała jako część szczecińskiej sieci wodociągowej. Wodociąg zaopatrywany był w wodę z Odry kanałem do stacji pomp.

Jest to najstarszy kościół w Szczecinie. Powstał po przyjęciu chrześcijaństwa przez mieszkańców. Usytuowany był początkowo poza murami miasta.

W miejscu obecnego kościoła od średniowiecza stał kościół św. Gertrudy. Obok kościoła znajdowały się szpital, szkoła, przytułek dla biednych oraz cmentarz.